KWW Szansa dla Gminy Adriana Napierały (1) – pierwsze wnioski

Mimo, iż kampania wyborcza na dobre się nie rozkręciła, to wiele wątpliwości powoli się rozwiewa. Puls Gminy opublikował listę kandydatów komitetu wyborczego Adriana Napierały, natomiast czasopismo Szansa dla Gminy jednoznacznie określiło się jako periodyk wyborczy.

Trochę dziwi mnie opublikowanie listy kandydatów na radnych jeszcze przed zatwierdzeniem przez PKW. Świadczy o wyjątkowej pewności siebie kandydata na wójta – zawsze może się zdarzyć, że któraś z kandydatur zostanie z przyczyn formalnych odrzucona. No, ale to nie mój problem.

Październikowe wydanie Szansy dla Gminy jednoznacznie potwierdziło układ sił. Andrzej Strażyński,

dotychczas stojący z boku, w końcu się ujawnił. Oprócz wcześniejszych deklaracji poparcia dla Adriana Napierały, złożonych przez wicemarszałka Wojciecha Jankowiaka oraz wicestarosty Tomasza Łubińskiego, jest to trzecia osoba w otoczeniu kandydata. W tej sytuacji obawiam się najgorszego, a mianowicie powstania grupy trzymającej władzę. Jeżeli Adrian Napierała zostanie wójtem, Andrzej Stróżyński radnym powiatowym a Wojciech Jankowiak ponownie znajdzie się we władzach województwa, to powstanie układ, który przez najbliższe 4 lata będzie nie do ruszenia.

Z wydawnictwem Szansa dla Gminy również wydaje mi się, że nie wszystko jest w porządku. Na stronie internetowej są tylko informacje o kandydatach, usunięto wszystkie materiały dotyczące wydań czasopisma (dostępne są tylko wydania w wersji papierowej). Czyżby wydawca miał wątpliwości, że działa zgodnie z prawem? Ponadto nie ma już wątpliwości, że pismo powstało wyłącznie na potrzeby kampanii wyborczej Adriana Napierały. Dla zmyłki pismo zaczęło ukazywać się od maja 2014 r., być może również ze względu na kampanię wyborczą Wojciecha Jankowiaka do Europarlamentu – swojemu najważniejszemu mentorowi nie można przecież odmówić.

Przejdźmy teraz do listy kandydatów. Zaznaczam, że jest to wstępna opinia, a do tematu będę jeszcze wracać. Niektórzy z kandydatów, jak np. Tadeusz Bartkowiak czy Leszek Nowaczyk, moim zdaniem, zasługują na indywidualne potraktowanie.

Wydaje mi, że chęć obsadzenia wszystkich 21 okręgów wyborczych nie wyszła Komitetowi na dobre. Można tu znaleźć osoby o całkowicie przeciwstawnych predyspozycjach, jak również takie, które do pełnienia funkcji radnego zupełnie się nie nadają.

Z mojej analizy wynika, że dużą grupę stanowią rozbitkowie uciekający z tonącego okrętu. Do nich zaliczam przede wszystkim Martę Jamont, Wojciecha Szalbierza i Tadeusza Bartkowiaka. Do niedawna stanowiący gwardię przyboczną wójt Zofii Dobrowolskiej - niemal z dnia na dzień zmienili front. Do tego, moim zdaniem, żadna z w/w osób nie kwalifikuje się na radnego gminy, co nie raz zdążyli udowodnić. Szczegółami zajmę się przy następnej okazji.

Druga grupa to Radni przez całą kadencję siedzący „okrakiem na barykadzie”. Wśród nich wymienić można Walentego Moskalika, Wojciecha Dornę, Ryszarda Pawelca czy Piotra Dziembowskiego. Teoretycznie nie stanowili najbliższych współpracowników Pani Wójt, jednak ze względu na realne i potencjalne korzyści nie potrafili zająć jednoznacznego stanowiska w najważniejszych dla Gminy i Mieszkańców sprawach. Na bliższą analizę przyjdzie jeszcze czas.

Z obecnych Radnych najsilniejszą kandydaturą wydaję się osoba Sławomira Kurpiewskiego. Ma on jednak jeden feler, nad którym powinien się poważnie zastanowić. Jako byłego sportowca interesuje go przede wszystkim infrastruktura sportowa – stadiony, pływalnie, boiska, siłownie, ścieżki rowerowe itp. obiekty. Dla mieszkańca, który nie posiada dostępu do kanalizacji, do domu dojeżdża gruntową, dziurawą i nieoświetloną drogą, po każdym deszczu jest podtapiany ze względu na brak urządzeń odwadniających, nie może znaleźć miejsca w szkole dla dziecka - z pewnością budowa obiektów sportowych nie będzie priorytetem. Tym bardziej, że i Poznań, i gminy ościenne oferują szeroki wachlarz usług sportowo-rekreacyjnych.

W związku z tym niepokoi mnie duża liczba byłych sportowców na radnych (sami piłkarze). Nie, żebym miała coś przeciwko sportowcom, ale doświadczenie pokazuje (Jagna Marczułajtis, Otylia Jędrzejczak, bokserzy i liczni piłkarze, kandydujący na posłów czy radnych), że zakres ich zainteresowań jest mocno ograniczony. Dotarły do mnie informacje, że jeden z kandydatów obiecywał mieszkańcom Dąbrówki budowę stadionu w Konarzewie.

Nie chcę oceniać osób, kandydujących po raz pierwszy – nie znam ich na tyle, aby wystawiać im świadectwo. Kilka z nich zamierzam jednak wstępnie ocenić.

Duże nadzieje wiążę z Ryszardem Janiszewskim z Konarzewa oraz Anną Kwaśnik z Więckowic.

Ryszard Janiszewski był już radnym w latach 1994-1998, do tego przez wiele lat pracował w UG Dopiewo, zajmując się m.in. infrastrukturą drogową oraz melioracjami. Z pewnością ma dużą wiedzę i doświadczenie – kilkakrotnie podpowiadał w ostatnich latach bezradnym urzędnikom, co należy zrobić, aby inwestycja została zrealizowana prawidłowo (np. przy budowie ul. Jasnej w Dopiewie, czy remoncie szkoły w Konarzewie). Minusem w/w kandydata jest brak konsekwencji i wytrwałości, jednak przy odpowiednim zmotywowaniu przez mieszkańców, może on dla nich zrobić wiele dobrego.

Pani Anna Kwaśnik, jako sołtys Więckowic, w ostatnim czasie praktycznie wyręczała w obowiązkach Radnych z Dopiewa (Więckowice znajdowały się w jednym okręgu z Dopiewem), którzy nie chcieli lub nie potrafili pochylić się nad problemami mieszkańców. Dowodem na to mogą być jej wystąpienia na sesjach, jak również chęć podjęcia zadań w ramach funduszu sołeckiego.

Nie widzę natomiast Marioli Nowak jako Radnej z Dopiewca. Mimo wielomiesięcznej nieobecności radnej Ewy Gryczy, nie potrafiła zająć się sprawami wsi. Nie potrafi nawet zadbać o porządek wokół zrekultywowanego stawu w Dopiewcu, mimo iż podobno bierze za to pieniądze z Urzędu. Teren wokół stawu porządkowany był wyłącznie po moich wpisach na blogu. Ponieważ w ostatnim czasie nie poruszałam tego tematu, teren wokół stawu ponownie zaczął zarastać.

To na razie tyle. Więcej będzie można powiedzieć po oficjalnej publikacji programu wyborczego KWW Szansa dla Gminy. Wówczas też zajmę się bardziej szczegółowo kandydatem na wójta, ponieważ dotychczasowe opinie są wyjątkowo stronnicze i zupełnie nieadekwatne do rzeczywistych cech Adriana Napierały.

P.S. Na koniec mała uwaga do „pawelka”. W polemice ze mną, dotyczącej oceny Magdy Gąsiorowskiej, na całą listę przedstawionych przeze mnie argumentów - link, potrafił jedynie wyrazić zdziwienie dla mojego rzekomego poparcia radnego Przestackiego i przewodniczącej RG Gąsiorowskiej - link. Wyraźnie zaznaczyłam, że każdy ma prawo promować swojego kandydata, negując równocześnie przeciwnika. Należy to jednak robić w sposób merytorycznie uzasadniony. A tego niestety w wypowiedziach „pawelka” brakuje. Stwierdzenie, że moje opinie „to oczywiście totalne bzdury, jest dokładnie odwrotnie” - bez uzasadnienia swojego stanowiska choćby jednym konkretnym przykładem, świadczy o tym, że chyba puszczają mu nerwy.

Jednym z nielicznych zarzutów „pawelka” jest konfliktowy charakter Magdy Gąsiorowskiej. Nie znam jej na tyle, aby tą opinię potwierdzić lub jej zaprzeczyć. Uważam jednak, że pojęcie „konfliktowy charakter” może być bardzo pojemne. Asertywność również można potraktować jako skłonność do konfliktów. Jeżeli jednak ktoś twardo stoi na swoim stanowisku i umie je w logiczny oraz rzeczowy sposób uzasadnić, to trudno mu zarzucać konfliktowość. W mojej ocenie najbardziej konfliktowym charakterem cechuje się wójt Zofia Dobrowolska, która nie posiadając odpowiedniej wiedzy, ani nie mając właściwych argumentów, za wszelką cenę forsowała swoje pomysły, potocznie nazywane w Gminie „fanaberiami”. Niestety zawsze mogła liczyć na poparcie Marty Jamont, Tadeusza Bartkowiaka, Wojciecha Szalbierza, jak i tych siedzących „okrakiem na barykadzie” w Radzie Gminy.

Obserwatorka I (Pierwsza)