Początkowo nie miałam zamiaru
odpowiadać na ostatni komentarz Marka
Łodygi w sprawie chodnika na ul. Konarzewskiej w Dopiewie, ponieważ
argumenty merytoryczne mieszają mu się z inwektywami - link.
Muszę jednak coś napisać, aby mojemu interlokutorowi nie wydawało się, że problemy
rozwiązuje się krzykiem i chamstwem – może na boisku, ale nie w urzędzie i nie
w kontaktach z mieszkańcami. Jak to ujęto w kultowym serialu – „Nerwy, wrogość
– obiecujące”.
Marek Łodyga za wszelką cenę próbuje udowodnić, że ze względu na
ograniczone środki, ulicy nie można było lepiej wyremontować. Dodatkowo
podpiera się przepisami. Jest to jedynie półprawda, mająca na celu
usprawiedliwienie własnej nieudolności, jak również nieudolności i
kunktatorstwa władz Gminy.
Twierdzi on np., że przestawienie wpustów ulicznych,
obecnie w znacznej części zlokalizowanych w chodniku, wiązałoby się z
dodatkowymi kosztami. Nie mogę się z tym zgodzić, ponieważ roboty te były ujęte w projekcie budowlanym. Przy skrzyżowaniu z
ul. Łąkową zaprojektowano wpust krawężnikowo-uliczny (dla niezorientowanych
podobne wpusty są zamontowane na styku ul. Tysiąclecia z ul. Polną w Dopiewie).
Niestety takiego wpustu na ul. Konarzewskiej trudno szukać. Przeoczony czy celowo pominięty – to
pytanie powinna zadać wójt Zofia Dobrowolska? Zamiast regulacji wpustów wykonano ich ocembrowanie w chodniku. Prac
tych projekt budowlany nie przewidywał. Przypuszczam, że koszty budowy
ocembrowania były porównywalne, o ile nie wyższe, jak przeniesienia wpustów na
jezdnię. Co więcej, po licznych protestach mieszkańców, część wpustów została
zlikwidowana, co z pewnością spowodowało kolejne koszty.
Podobnie wygląda sprawa z wysokością krawężników, a tym
samym wysokością chodnika. Przepisy, jak sam Pan Łodyga twierdzi, pozwalają na montaż
krawężników od 6 cm
do 16 cm
ponad krawędzią jezdni. Dlaczego więc na ul. Konarzewskiej krawężnik
zamontowany jest 12 cm
powyżej krawędzi? Obniżenie go o połowę,
zgodnie z przepisami, spowodowałoby, że deniwelacje chodnika zostałyby również
zredukowane o połowę. Chodnik, zgodnie z projektem, ma nachylenie 2% w kierunku
jezdni – jest to związane z kierunkiem spływu wód opadowych. Jeżeli do tego
dodamy nachylenie wjazdów w kierunku odwrotnym i to powyżej 3%, to chodnik przestaje spełniać swoją funkcję
– staje się torem przeszkód dla pieszych. A należy przypomnieć, że ulica ta
stanowi dojście do przychodni, apteki, biblioteki, banku czy ośrodka pomocy
społecznej. W tym przypadku duża część winy spada na projektanta, który
powinien przewidzieć, że wyniesienie krawężnika na 12 cm, łącznie z
podniesieniem jezdni, spowoduje istotną deformację chodnika. Czy obniżenie
krawężnika o 6 cm,
w trakcie budowy, również wiązało się z dodatkowymi kosztami – bardzo wątpliwe?
Kolejne pytania należy skierować
nie tylko do Marka Łodygi, ale i kierownika jednostki oraz najbliższych
współpracowników, przede wszystkim zastępcy
Tadeusza Zimnego.
Dlaczego na etapie projektowania
nie zdecydowano się na wymianę podłoża – zgodnie z informacją zamieszczoną w
projekcie, badania gruntu zostały przeprowadzone? „Specjaliści drogownictwa”
powinni wiedzieć, że drogi w okresie powojennym często budowane były metodami
chałupniczymi i nie raz lepiej zbudować drogę od nowa, niż na siłę ją
remontować.
Podobne wątpliwości budzi rezygnacja ze zlecenia wykonawcy robót dodatkowych.
Firma Colas, wykonująca remont, jest w zasadzie samowystarczalna. Z jej
możliwościami technicznymi i materiałowymi można było wykonać prace dodatkowe
przy minimalnych kosztach. Dlaczego można było zlecić wykonanie robót
dodatkowych na ul. Spółdzielczej w Skórzewie w kwocie ponad 200 tys. złotych,
czy na ul. Leśnej w Dopiewie (montaż wpustów ulicznych, nie uwzględnionych w
projekcie), a nie można było wykonać wzmocnienia podbudowy ul. Konarzewskiej?
Przecież i tak początkową kwotę 300 tys. złotych, przeznaczoną na przebudowę
ul. Konarzewskiej, w 2012 r. zwiększono
do 400 tys. złotych (całkowity koszt to ok. 398 tys. złotych). Wniosek nasuwa
się jeden, władze Gminy z wójt Zofią Dobrowolską oraz Radnymi Dopiewa na czele,
chcieli się wykazać ilością zrealizowanych inwestycji. Niestety odbyło się to
kosztem jakości.
Na koniec mała próbka
„merytorycznej dyskusji”, prowadzonej przez Marka Łodygę z mieszkańcami, na
zebraniu wiejskim w Dopiewie w 2013 r., dotyczącej właśnie przebudowy ul.
Konarzewskiej - http://dopiewo.tv/488. Jak
wynika z przebiegu „dyskusji”, Marek
Łodyga na zarzuty mieszkańców nie miał nic konkretnego do powiedzenia,
sołtys/radny Tadeusz Bartkowiak odebrał mikrofon mieszkańcowi ul.
Konarzewskiej, a wójt Zofia Dobrowolska zakończyła temat. Jeżeli tak ma
wyglądać współpraca obecnych władz Gminy z mieszkańcami, to jedynym wyjściem
jest jak najszybsza zmiana wójta gminy i wymiana kadr Urzędu Gminy. A Markowi
Łodydze proponuję - zanim zacznie innym zarzucać głupotę - najpierw spojrzał na
siebie. Póki co jest jedną z osób, które w istotny sposób przyczyniają się do
pogłębiania negatywnej opinii mieszkańców na temat kompetencji obecnych władz
samorządowych w gminie Dopiewo. Uważam, że Marek Łodyga pracę w UG Dopiewo
potraktował jako przechowalnię i „poligon doświadczalny”.
P.S. Na skołatane nerwy proponuję
relanium, a na kłopoty z pamięcią lecytynę. Kolejne wywody proszę przedstawiać
na oficjalnej stronie UG Dopiewo lub w nieregularniku Czas Dopiewa. Tam będzie można
porażkę przedstawić jako sukces a odpowiedzialność za niepowodzenia przerzucić
na radnych lub projektantów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz