Chyba już ostatni raz wypowiadam się w mijającym, 2020 r. Postanowiłam dokończyć relację z poniedziałkowej Sesji. Zanim jednak przejdę do omawiania kolejnych punktów posiedzenia, mała refleksja.
Otóż przeglądając oficjalną relację z Sesji, opublikowaną na oficjalnej stronie Gminy, rzuciło mi się w oczy jedno ze zdjęć:
W dniu wczorajszym odbyła się ostatnia w tym roku, a pierwsza po śmierci wójta Adriana Napierały, sesja Rady Gminy Dopiewo. Ponieważ w zasadzie prawie każde działanie naszego samorządu lokalnego wzbudza moje wątpliwości, tak samo zorganizowanie posiedzenia 29 grudnia br., wywołało u mnie mieszane uczucia. Poniżej postaram się przedstawić moje wątpliwości.
Zbliża
się koniec roku, należałoby więc jakoś go podsumować. Póki co, nie za bardzo
mam na to ochotę. Nie chce mi się również zgłębiać trudniejszych tematów.
A ponieważ zebrało mi się sporo zdjęć, których dotychczas nie wykorzystałam, dziś kontynuacja tytułowego cyklu.
Dość
długo zastanawiałam się, czego życzyć sobie, mieszkańcom Gminy i nie tylko, z okazji Świąt
Bożego Narodzenia i Nowego 2021 Roku.
Wbrew pozorom obecnie jest to zadanie coraz trudniejsze i to z powodu ludzkich postaw. W dzisiejszym świecie dominują dwa elementy: kult pieniądza i władzy. Wszystkie inne wartości przestały się liczyć. A nawet, jeżeli ktoś próbuje przedstawić się w pozytywnym świetle, to zazwyczaj jest to podszyte hipokryzją.
Postanowiłam kontynuować wątek z poprzedniej niedzieli - https://blogdopiewo.blogspot.com/2020/12/kto-i-co-po-wojcie-gminy-dopiewo.html. Spowodowane jest to coraz większymi obawami, jak będzie rozwijała się sytuacja gminy Dopiewo oraz jej mieszkańców w ciągu najbliższych tygodni i miesięcy. Pojawia się coraz więcej sygnałów świadczących o tym, że jak zwykle społeczeństwo zostało potraktowane przedmiotowo.
Od kilku dni zastanawiałam się, jak podejść do tego bezprecedensowego wydarzenia, jakim jest niespodziewana śmierć wójta Adriana Napierały. Jako lokalna i w zasadzie już jedyna niezależna blogerka, muszę się z tym tematem uporać. Z jednej strony nie chcę ranić niczyich uczuć, z drugiej zamierzam zachować obiektywizm, jakim w moich tekstach zawsze się kieruję. Przypuszczam, że część Czytelników, może nawet większość, uzna, że jestem pozbawiona empatii. Jednak to nie brak empatii ale czysty realizm, wynikający z długoletniej obserwacji ludzkich zachowań.
„Ani wielki, ani mały nie uniknie śmierci” – Horacy
Rodzinie Adriana Napierały składamy wyrazy
współczucia z powodu Jego śmierci.
Obserwatorka I (Pierwsza)
Dzisiaj,
zgodnie z deklaracją, powinnam przedstawić dalszy ciąg przebiegu XXIV Sesji
Rady Gminy Dopiewo. Odstąpię jednak od tego tematu, ponieważ coraz częściej
jestem zmęczona odsłuchiwaniem posiedzeń, które zazwyczaj są dołujące. Poziom
naszego samorządu jest konsekwentnie żenujący a ponadto zabrakło na Sesji Radnego,
który udowodnił, iż jest jedyną osobą, której chodzi o dobro Gminy i jej
mieszkańców.
W zamian, aby nie pozbawić Czytelników cotygodniowej porcji moich uwag i przemyśleń, dwa tematy o mniejszym ciężarze gatunkowym. Niektórzy zapewne stwierdzą, że tematy, a zwłaszcza jeden, są istotne z ich punktu widzenia. Ale tak to już jest, i to nie tylko w naszej Gminie, że przytłaczająca większość mieszkańców zainteresowana jest wyłącznie swoim własnym podwórkiem. To, co dzieje się za miedzą, praktycznie nikogo nie obchodzi. Mówiąc ogólniej, jest to dominująca cecha homo sapiens.
