Dylematy komunikacyjno-drogowe mieszkańców i władz gminy Dopiewo

Temat problemów drogowo-komunikacyjnych był poruszany na Blogu wielokrotnie. Przedstawiałam nie tylko przyczyny obecnych kłopotów, oczekiwania mieszkańców, ale i propozycje rozwiązań. Nie chcę ponownie omawiać wszystkich przyczyn i zależności. Jeżeli ktoś chce zagłębić się w temat, wystarczy, że wpisze w Googlach – „Blog Społeczny Dopiewo dylematy drogowe”. Dziś chcę zająć się dwoma tematami:

- odmową wydania zezwolenia przez Starostę Poznańskiego na budowę drogi wzdłuż torów w Palędziu,

- tworzeniem punktów przesiadkowych, tzw. Park&Ride, przy stacjach kolejowych w ramach Master Planu dla Poznańskiej Kolei Metropolitarnej.

W przypadku pierwszego tematu małe wyjaśnienie. Projekt, który nie uzyskał aprobaty Starosty, obejmował niewielki fragment drogi wzdłuż torów. Brak jednoznacznej informacji powoduje, że wielu mieszkańców tak naprawdę nie wie, o czym jest mowa. Cała, planowana w Studium droga wzdłuż torów, z Dopiewa do granicy z Poznaniem, liczy ok. 7 km długości. Wniosek Gminy dotyczył jedynie niewielkiego fragmentu od ul. Leśnej w Palędziu do ul. Poznańskiej w Dąbrówce o długości ok. 980 m. Jednak uważam, że ten odcinek nie jest najistotniejszy dla poprawy w komunikacji na terenie Dąbrówki i całej Gminy, ale o tym później.

Z informacji przekazanych na forum Moje Dopiewo wynika, że powodem odmowy wydania pozwolenia na budowę przez Starostę Poznańskiego, było nie spełnienie przez projektanta, będącego pełnomocnikiem Gminy, wymagań formalno-prawnych. Zgodnie z art. 53 ustawy o transporcie kolejowym, przy wytyczeniu drogi nie uwzględniono wymaganych przepisami odległości: 10 m od  granicy obszaru kolejowego oraz 20 m od osi skrajnego toru. Mówiąc wprost – droga została wyznaczona zbyt blisko linii kolejowej.

Osoba, która uzyskała powyższe informacje, nie została jednak poinformowana właściwie. Art. 57 ust. 1 ustawy o transporcie kolejowym stanowi, że „W przypadkach szczególnie uzasadnionych dopuszcza się odstępstwo od warunków usytuowania budynków i budowli określonych w art. 53”. Natomiast z art. 57 ust 2  w/w ustawy wynika, że „Właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej, w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, udziela bądź odmawia zgody na odstępstwo po uzyskaniu opinii właściwego zarządcy”.

Tak więc, jest możliwość przybliżenia drogi do linii kolejowej, tylko trzeba się trochę postarać. Odnoszę wrażenie, że w tym przypadku projektant poszedł po najmniejszej linii oporu, rezygnując z uzupełnienia wniosku. Nawet, jeżeli takiej zgody nie był w stanie uzyskać w wyznaczonym przez Starostwo terminie, mógł wnioskować o jego przedłużenie, a nawet o zawieszenie postępowania, do czasu uzyskania zgody na odstępstwo. Jednoznacznie stanowią o tym przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Dostępne informacje nie pozwalają na zorientowanie się: czy projektant wykorzystał wszystkie prawne możliwości?

Kolejnym powodem decyzji odmownej, zgodnie z informacją podaną na forum Moje Dopiewo, jest prowadzone postępowanie Powiatowego Konserwatora Zabytków w sprawie poszerzenia terenu ochronnego wokół willi przy ul. Pocztowej 2 w Palędziu. Nietrudno się domyślić, że postępowanie to prowadzone jest na wniosek właścicieli i mieszkańców w/w nieruchomości. Nie mam zamiaru polemizować z argumentami wnioskodawców, uważam jednak, że jest to kolejny przykład, iż prywatne interesy są ważniejsze, niż interes publiczny. Należy zauważyć, że w/w willa (umieszczona w rejestrze zabytków), zlokalizowana jest w odległości ok. 25 m od ul. Pocztowej, ok. 40 m od linii kolejowej oraz ok. 90 m od ul. Malinowej. Natomiast planowana droga wzdłuż torów przebiegałaby co najmniej 100 m od budynku. Niech Czytelnicy sami ocenią, który ciąg komunikacyjny najbardziej oddziaływuje na nieruchomość przy ul. Pocztowej 2 w Palędziu? Bo moim zdaniem - to ul. Pocztowa oraz linia kolejowa.

Niezrozumiałe są dla mnie wyjaśnienia urzędniczki Starostwa, iż jednym z powodów odmowy były protesty właścicieli działek nr ewid. 17/4, 10/1, 8/1 i 7/1 (nota bene 3 ostatnich działek o takich numerach nie ma na mapie Gminy). Twierdzenie, że zastosowanie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, pozwoli na odrzucenie protestów - jest co najmniej dziwne. Przecież w tym postępowaniu skorzystano z w/w ustawy. Świadczy o tym fakt, że postępowanie prowadzone było przez Starostę Poznańskiego -  w obwieszczeniu o odmowie udzielenia zezwolenia na budowę drogi, jednoznacznie powołano się na specustawę o drogach publicznych.

Mieszkańcy ul. Malinowej w Palędziu powyższe informacje powinni mieć w małym palcu. Mają przecież w swym gronie adwokata.

Nie chcę ponownie wracać do uwarunkowań historycznych. Przypomnę tylko, że część obowiązujących ustaw stworzona została po to, aby interes prywatny nie blokował inwestycji publicznych. Dlatego też mamy specustawę o drogach publicznych, ustawę o transporcie kolejowym czy wreszcie ustawę o korytarzach przesyłowych. Sprzeczne oczekiwania różnych grup interesów doprowadziłyby do paraliżu państwa. Patriotyzm w obecnych czasach jest tylko pustym sloganem – liczy się wyłącznie kasa.

Podsumowując ten wątek, w dalszym ciągu uważam, że budowa drogi wzdłuż torów, na odcinku od ul. Leśnej w Palędziu do ul. Poznańskiej w Dąbrówce, nie jest priorytetem dla gminy Dopiewo i jej mieszkańców. Nie rozwiąże ona największych problemów komunikacyjnych, a podjęta została pod naciskiem mieszkańców ul. Malinowej w Palędziu. Osoby te od kilkunastu lat próbują stworzyć wrażenie, że ul. Malinowa w Palędziu powinna być traktowana jako droga wewnętrzna osiedlowa i służyć wyłącznie im. Jednak przeczą temu ustalenia planów zagospodarowania przestrzennego dla Palędzia i Dąbrówki. Ul. Malinowa oznaczona została jako droga lokalna, klasyfikowana jako droga publiczna. Mieszkańców ul. Malinowej w Palędziu najbardziej denerwuje fakt, że z drogi tej korzystają mieszkańcy tzw. Osady Leśnej w Dopiewcu. Należy zauważyć, że wyjazd z Osady Leśnej zapewnia również ul. Leśna w Palędziu – odcinek między linią kolejową i ul. Pocztową oraz ul. Jesionowa w Dopiewcu (co prawda w nielicznych przypadkach). Tak więc, ul. Malinowa nie jest jedynym dojazdem do Osady Leśnej w Dopiewcu.

Znacznie ważniejsza dla komunikacji gminnej jest budowa drogi wzdłuż torów, na odcinku od ul. Poznańskiej w Dąbrówce do drogi serwisowej wzdłuż S-11. Pozwoliłaby ona na rozładowanie ul. Poznańskiej w Dąbrówce, dzięki przeniesieniu części ruchu samochodowego w kierunku Poznaniu. Przebudowa ul. Poznańskiej, planowana przez ZDP, nie rozwiąże  aktualnego problemu – co najwyżej zapewni większe bezpieczeństwo rowerzystów i pieszych (o ile ZDP zaakceptuje wnioski stowarzyszenia Wspólna Przestrzeń). Wydaje mi się, ze w tej sytuacji władze Gminy powinny odstąpić od wznowienia postępowania w sprawie uzyskania pozwolenia na budowę odcinka drogi wzdłuż torów pomiędzy Palędziem i Dąbrówką, a skupić się na wyprowadzeniu ruchu tranzytowego z ul. Poznańskiej w Dąbrówce. Mam nadzieję, że stowarzyszenie Wspólna Przestrzeń podziela mój pogląd.

Drugi temat, który dzisiaj chcę omówić w skrócie, to projekt węzła przesiadkowego przy stacji kolejowej w Palędziu. Jak się wydaje, tworzenie węzłów przesiadkowych to priorytet dla osób zajmujących się tworzeniem tzw. Aglomeracji Poznańskiej. Obawiam się jednak, że projekt może okazać się przerostem formy nad treścią.

Z nieoficjalnych informacji, jakie do mnie dotarły, wynika że pomiędzy ul. Kolejową a torami (od ul. Pocztowej w Palędziu do budynku stacji), planowana jest lokalizacja parkingu na 150 samochodów. Jest to, w moim przekonaniu, liczba zbyt duża – stacja kolejowa to nie galeria handlowa.

Uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego dla przebudowy ul. Kolejowej na kolejny odcinek drogi wzdłuż torów spowodowało, że pas terenu, przeznaczony na parking ma ok. 21 m szerokości. Może się więc okazać, że cały wolny teren między ul. Kolejową a torami zostanie przeznaczony na parking dla samochodów. Jak można się naocznie przekonać, brak ingerencji ze strony człowieka, pobudza przyrodę do działania. Cały obszar, pomiędzy ul. Kolejową a torami, został porośnięty drzewami. Najlepiej ten naturalny pas zieleni prezentuje się z okien pociągów. Drzewa stanowią również naturalną barierę ochronną przed oddziaływaniem linii kolejowej. Budowa parkingu wymagać będzie usunięcia większości, o ile nie całości drzewostanu. W interesie mieszkańców Dąbrówki, szczególnie tych mieszkających w sąsiedztwie ul. Kolejowej (ul. Różany Zakątek), jest pozostawienie jak najszerszego pasa zieleni.

Niektórzy z mieszkańców Dąbrówki, mam tu na myśli przede wszystkim Pana Krzysztofa Kołodziejczyka, trzymają rękę na pulsie - link. Należy jednak zmobilizować jak największą liczbę mieszkańców, nie tylko do czujności, ale i do zmiany przyzwyczajeń. Większość osób mieszkających w Dąbrówce przyzwyczajona jest do korzystania z prywatnych samochodów. Obawiam się, że budowa tak dużego parkingu przy stacji kolejowej spowoduje, że nawet osoby mieszkające kilkaset metrów od stacji, będą dojeżdżać do niej samochodami. Trzeba jednak dążyć do zmiany tych nawyków, zanim warunki zewnętrzne tego nie wymuszą.

Duża część mieszkańców Dąbrówki i Palędzia mieszka kilkaset metrów od stacji kolejowej. Dojście pieszo lub dojazd rowerem to zaledwie kilka minut. Sama mieszkam 800 m od stacji kolejowej i dojście do niej zajmuje mi maksymalnie 10 minut. Obecnie w rejonie stacji Palędzie brak miejsc do parkowania i dlatego większość pasażerów PKP dochodzi do stacji pieszo. Po wybudowaniu parkingów może się to jednak zmienić. Dlatego zamiast budować gigantyczny, jak na nasze warunki, parking na 150 samochodów, lepiej tworzyć miejsca parkingowe dla rowerów. Równocześnie pozwoli to na zachowanie części terenów zielonych, a być może na stworzenie miejsca do wypoczynku i rekreacji – dzieci bardzo lubią przyglądać się przejeżdżającym pociągom, zwłaszcza te, które nigdy z tego środka lokomocji nie korzystały.

Podsumowując, przestrzegam o zachowaniu czujności. Urzędnicy wszystkich szczebli, podobnie jak projektanci, nie mają zwyczaju wsłuchiwać się w potrzeby mieszkańców. A reakcja społeczności lokalnej często jest zbyt późna i słaba. Nie wnikając w szczegóły, tylko jeden przykład. Mimo, iż najwięcej zdarzeń i przestępstw ma miejsce w Dąbrówce i Skórzewie - Komisariat Policji powstanie w Dopiewie. Bo zgodnie z wielowiekową tradycją, „władza ma zawsze rację”. A jeżeli nawet nie ma, to „patrz punkt pierwszy”.

Obserwatorka I (Pierwsza)